Stop przemocy rówieśniczej
Ostatnie doniesienia z kraju dotyczące brutalnych i agresywnych zachowań nastolatków przyprawiają o gęsią skórkę. Tym bardziej, że niektóre z nich zakończyły się śmiercią rówieśników, której z całą pewnością można było uniknąć. Przerażające jest to jak młodzi ludzie, a nawet dzieci, potrafią zachowywać się brutalnie i bezwzględnie wobec swojej ofiary. A wszystko zaczyna się zazwyczaj od zwykłych sprzeczek, pomówień czy małych konfliktów. Apelujemy o reagowanie i podejmowanie odpowiednich działań
Brutalność, agresywność, wulgarność- te cechy opisują niepełnoletnich sprawców ostatnich doniesień medialnych. I nie ma znaczenia tutaj czy to płeć żeńska czy męska. Nastolatkowie używają przemocy fizycznej i psychicznej wobec swoich rówieśników w miejscach publicznych bez najmniejszych skrupółow. Nie reagują na na wołanie o pomoc ofiary, na prośby, by przestali bić. Utrwalają na telefonach komórkowych swoje wyczyny, chwaląc się nimi w sieci. Często powody, dla których ofiara została napadnietą są naprawdę błahe: jakaś plotka, zazdrość, lepszy telefon czy ubranie, niedomówienie czy zwyczajna sprzeczka, która za pomocą różnego rodzaju komunkatorów urasta do wielkiego wydarzenia i nabiera tempa niczym lawina. Czasami strony same już nie wiedzą o co poszło i kto zaczął...ktoś komuś coś przekazał...ktoś dodał...Bardzo często konflikty ze szkolonego korytarza przenoszą się do sieci. O ile jeszcze na etapie życia szkolnego grono pedagogiczne jest w stanie interweniować, bo konflikt jest widoczny, o tyle trudniej do namierzenia jest to, co dzieje się w e-życiu. Dlatego bardzo ważny jest kontakt osobisty z młodzieżą i dziećmi. Codzienna rozmowa, odrobina czasu, wysłuchanie, zapytanie o to co dzieje się u naszej pociechy. Pamiętać należy, że nasze dziecko w grupie rówieśniczej może funkcjonować inaczej, znika bowiem indywidualność a jest siła grupy. Gdy zauważymy, że dochodzi do jakiegoś nieporozumienia, reagujmy. Nie czekajmy, aż problem sam sie rozwiąże, wskażmy dzieciom, jak można daną sytuację rozwiązać, spróbujmy, aby zobaczyli dany problem nie tylko ze swojego punktu widzenia. Skontaktujmy się z wychowawcą, pedagogiem, innym rodzicem. Bądźmy czujni i wrażliwi.
Przypominamy, iż osoby nieletnie w wieku od 13 do 17 lat, które popełniają czyn karalny, podlegają odpowiedzialności wynikającej z Ustawy o wspieraniu i resocjalizacji nieletnich. W akcie tym osoby, które ukończyły lat 10 podlegają również odpowiedzialności w zakresie zachowań mających znamiona demoralizacji. Warto przypomnieć, iż nieletni, który po ukończeniu 15 lat dopuszcza się czynu zabronionego między innymi takiego jak: zabójstwo, spowodowanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu czy śmierci w skutek takiego działania, może odpowiadać na zasadach określonych w kodeksie karnym, jeżeli okoliczności sprawy oraz stopień rozwoju sprawcy, jego właściwosci i warunki osobiste za tym przemawiają, a w szczególności jeżeli poprzednio stosowane środki wychowawcze lub poprawcze okazały się bezskuteczne. Czyli nasze dziecko może ponieść karę jak dorosły i ukształtowany człowiek.
Oprócz pomocy u psychologa szkolnego, psychologów z poradni, mogą Państwo zgłosić się po poradę rownież do mundurowych. W każdej Komendzie Miejskiej/Powiatowej utworzony jest Zespoł ds. Nieletnich, w których służą policjanci posiadający dużą wiedzę i doświadczenie w kontaktach z młodzieżą i dziećmi.
Pamiętajmy reagujmy!